Filmska muzika

Filmska muzika je muzika originalno napisana za potrebe određenog filma. Partitura (notni zapis) se sastoji od niza orkestarskih, instrumentalnih ili horskih komada koji se nazivaju cues, a koji su vremenski postavljeni tako da započnu i završe u određenim tačkama tokom filma kako bi se poboljšala dramatična naracija i emocionalni uticaj određene scene.^[1] Partiture pišu jedan ili više kompozitora pod vodstvom ili u saradnji s režiserom ili producentom filma, potom ih najčešće izvodi ansambl muzičara koji obično uključuje orkestar (najvjerovatnije simfonijski orkestar ili filharmonija) ili bend, instrumentaliste – instrumentalne soliste na raznim instrumentima, hor i/ili vokalne soliste – poznate kao pjevače za reprodukciju/izvođenje – a snima ih tonski inžinjer ("tonac"). Termin se rjeđe primjenjuje na muziku napisanu za medije kao što su pozorište uživo, televizijski i radio programi i video igrice, a pomenuta muzika se obično naziva zvučnom podlogom ili usputnom muzikom.

Filmska muzika obuhvata izrazitu raznolikost stilova u muzici, u zavisnosti od karaktera i sadržaja filmova koje prate. Glavnina filmske muzike su orkestarske kompozicije ukorijenjene u zapadnjačku klasičnu muziku, mnoge kompozicije su takođe pod utjecajem džeza, roka, popa, bluesa, new-age i ambijentalne muzike, te širokog spektra etno i world muzičkih stilova. Od 1950-ih sve veći broj partitura uključuje i elektronske elemente kao dio partiture, a mnoge partiture napisane danas sadrže kombinaciju (hibrid) orkestarskih i elektronskih instrumenata.^[2]

Sa izumom digitalne tehnologije i audio semplovanja, mnogi noviji i savremeniji filmovi su se mogli osloniti na digitalne uzorke kako bi imitirali zvuk akustičnih instrumenata, a mnoge kompozicije kreiraju i izvode u potpunosti sami kompozitori, koristeći softver za komponovanje muzike, sintisajzere, semplere i MIDI kontrolere.

Mnoge pjesme, kao što su popularne i rok pjesme, obično se ne smatraju dijelom filmske muzike,^[3] iako pjesme takođe čine dio saundtreka filma.^[4] Iako su neke pjesme, posebno u mjuziklima, bazirane na tematskim idejama iz filmske muzike (ili obrnuto), filmska muzika obično nema tekstova, osim kada ih pjevaju horovi ili solisti kao dio pjesme. Slično tome, pop pjesme koje su uključene u određenu scenu u filmu zbog naglašavanja radnje ili kao dijegetska muzika (npr. pjesma koja se pušta na radiju u automobilu nekog filmskog lika), ne smatraju se dijelom filmske muzike, iako će kompozitor filmske muzike u određenim prilikama napisati kao originalnu popularnu pjesmu zasnovanu na njihovim temama poput " My Heart Will Go On " Jamesa Hornera iz filma Titanik, koja je napisana za Celine Dion .

1. ^ Savage, Mark. "Where Are the New Movie Themes?" BBC, July 28, 2008.
2. ^ "Bebe Barron: Co-composer of the first electronic film score, for 'Forbidden Planet'". The Independent. London. 8. 5. 2008. Pristupljeno 2. 5. 2010.
3. ^ "Film Scores Facts, Worksheets, Definition & History For Kids". KidsKonnect (jezik: engleski). 3. 6. 2020. Pristupljeno 29. 3. 2021.
4. ^ Rockwell, John (21. 5. 1978). "When the Soundtrack Makes the Film". The New York Times. Pristupljeno 10. 8. 2010.